Στο κρατίδιο Ταμίλ Ναντού της Νότιας Ινδίας, υπάρχει μια πόλη όπου οι άνθρωποι ζουν με ειρήνη και αρμονία, πάνω από όλα τα δόγματα, χωρίς τις πολιτικές, θρησκευτικές, φυλετικές και εθνικιστικές διακρίσεις και είναι προσβάσιμη σε ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο.
Η ιδέα….
Η δημιουργία αυτής της “πειραματικής” πόλης βασίστηκε στην ιδέα ενός άρτιου οικισμού, όπου όλοι οι άνθρωποι ζουν σε αρμονία με τον εαυτό τους, την ψυχή τους και τους ανθρώπους γύρω τους, δουλεύοντας διαρκώς για την αυτοβελτίωση, όπου δεν υπάρχουν κοινωνικά στρώματα και όπου ο καθένας βρίσκει τη θέση του στη ζωή, βρίσκει μια δουλειά να κάνει και βοηθάει στο να γίνει ο κόσμος γύρω του καλύτερος.
Η πόλη ονομάστηκε Auroville (Πόλη της Αυγής) και πρόκειται για ένα διεθνές πρόγραμμα της UNESCO και του Ινδικού Υπουργείου Παιδείας.
Η ιστορία και η περιγραφή της πόλης…..
Το Auroville εμφανίστηκε στον χάρτη της Ινδίας το 1968. Ιδρύθηκε από μια Γαλλίδα, τη Mirra Alfassa (γνωστή ως Μητέρα), ακόλουθο του Ινδού φιλοσόφου και οργανωτή του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, Sri Aurobindo (Σρι Αουρομπίντο). Η πρώην πρωθυπουργός της Ινδίας Indira Gandhi περιέγραψε το Auroville ως “ένα συναρπαστικό έργο που φέρνει μαζί του την αρμονία διαφορετικών πολιτισμών και την κατανόηση του περιβάλλοντος που πρέπει να υπάρχει για την πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου”.
Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε πληθυσμό περίπου πενήντα χιλιάδων κατοίκων. Μέχρι το 2018, ο αριθμός είχε φτάσει τις 3.000 περίπου. Ανάμεσά τους το 50% Ινδοί και οι υπόλοιποι ─ από 58 κράτη(όπως Γερμανία, Δανία,Ιταλία, Ρωσία, Γαλλία), ενώ προς το παρόν δεν υπάρχει κανένας Έλληνας.
Το Auroville χωρίζεται σε 5 ζώνες : πολιτιστική, διεθνής, βιομηχανική, οικιστική και πράσινη.
Η πολιτιστική ζώνη περιλαμβάνει εγκαταστάσεις για πολιτιστικές, εκπαιδευτικές, καλλιτεχνικές και αθλητικές δραστηριότητες.
Η διεθνής έχει τους ξενώνες για τους ξένους και εθελοντές και η οικιστική τα σπίτια των κατοίκων την πόλης.
Η βιομηχανική ζώνη περιλαμβάνει βιομηχανίες μικρής και μεσαίας κλίμακας, κέντρα κατάρτισης, τέχνες και χειροτεχνία, καθώς και τη διοίκηση της πόλης.
Η πράσινη ζώνη παρέχει ποικιλία ενδιαιτημάτων για την άγρια ζωή, βιολογικές καλλιέργειες, χρησιμεύει ως πηγή τροφίμων, ξυλείας, φαρμάκων κ.λ.π. και λειτουργεί ως χώρος αναψυχής. Επίσης στην πράσινη ζώνη γίνονται πολλά έργα για την προστασία του περιβάλλοντος, εργασίες αποκατάστασης καθώς και διαχείρισης αποβλήτων, και ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών ενέργειας.
Στην πόλη, από την ίδρυσή της, έχουν φυτευτεί περίπου 2 εκατομμύρια δέντρα. Επομένως, μοιάζει περισσότερο με δάσος, με πολλούς επαρχιακούς δρόμους και πολύ λίγες πινακίδες. Όλα τα κτίρια στο Auroville δεν είναι ψηλότερα από δύο ή τρεις ορόφους, οπότε χάνονται εύκολα ανάμεσα σε τόσα πολλά δέντρα. Η ίδια η πόλη καλύπτει περίπου 20 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Στην καρδιά της πόλης βρίσκεται το Matrimandir και ένα τεράστιο δέντρο Banyan(Ινδική συκιά).
Το Matrimandir είναι ένας μεγάλος χρυσός θόλος που βρίσκεται σε μια μεγάλη ανοιχτή περιοχή που ονομάζεται “Ειρήνη”. Κάτω από τον τρούλο υπάρχει μια μεγάλη αίθουσα διαλογισμού. Το Matrimandir (Ναός της Μητέρας) περιγράφεται από τη Μητέρα ως “σύμβολο της θεϊκής απόκρισης στην ανθρώπινη προσπάθεια για τελειότητα”. Το κτίριο είναι μια σφαίρα καλυμμένη με δίσκους που είναι επενδυμένοι με χρυσές πλάκες. Η σφαίρα στηρίζεται σε τέσσερις πυλώνες που περιβάλλονται από δώδεκα πέταλα.
Το δέντρο Banyan είναι η Ινδική συκιά, που έχει το χαρακτηριστικό του δέντρου που περπατάει. Τα τεράστια κλαδιά φτάνουν στο έδαφος, αποκτούν ρίζα και μετατρέπονται σε κορμό επεκτείνοντας έτσι το δέντρο.
Η ζωή στο Auroville …..
Δεν υπάρχουν πολιτικά κόμματα στο Auroville, καθώς η συμμετοχή σε αυτά απαγορεύεται. Οι κάτοικοι δεν έχουν προσωπική ιδιοκτησία- η γη και τα περιουσιακά στοιχεία ανήκουν στο Ίδρυμα Auroville, το οποίο ορίζεται από την κυβέρνηση της Ινδίας. Δεν υπάρχει ούτε ιεραρχία εδώ. Για τη διαχείριση, οι ντόπιοι εκλέγουν όργανα όπως η Επιτροπή Εργασίας και το Συμβούλιο του Auroville, τα οποία χειρίζονται διοικητικά θέματα στην πόλη, αλλά δεν έχουν καμία εξουσία. Σημαντικά προβλήματα συζητούνται στη Συνέλευση, όπου ο καθένας μπορεί να εκφράσει τη γνώμη του για ένα συγκεκριμένο θέμα.
Ένας σημαντικός κανόνας της ζωής στο Auroville είναι ότι οι κάτοικοί του πρέπει να εργάζονται κάθε μέρα για πέντε ώρες συμπεριλαμβανομένου και της Κυριακής. Ο μέσος όρος ηλικίας των κατοίκων του Auroville είναι τα 30 έτη. Υπάρχουν λίγοι ηλικιωμένοι στην πόλη, αλλά ακόμη και οι γηραιότεροι άνθρωποι εργάζονται.
Η εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη και η παρακολούθηση πολιτιστικών εκδηλώσεων στο Auroville είναι δωρεάν.
Η γλώσσα διδασκαλίας στο σχολείο είναι η αγγλική. Η εκμάθηση γλωσσών αποτελεί προτεραιότητα. Η πλήρης συστηματική εκπαίδευση ξεκινά στην ηλικία των 14 ετών, ενώ προηγουμένως υπάρχει μια περίοδος προετοιμασίας, όπου δίνεται ιδιαίτερη σημασία στη φυσική αγωγή και στην ανάπτυξη των ατομικών ικανοτήτων. Στο λύκειο, όλα τα μαθήματα παρακολουθούνται κατ’ επιλογή. Στο σχολείο δεν υπάρχουν βαθμοί ή εξετάσεις. Ούτε τεστ υπάρχουν. Οι απόφοιτοι του Auroville λαμβάνουν την τριτοβάθμια εκπαίδευσή τους στην Ευρώπη. Δεν έχουν απολυτήριο Λυκείου και μπορούν να υποβάλουν αίτηση μόνο σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμιά, που δέχονται εισαγωγές με την προσκόμιση μιας επιστημονικής εργασίας ως απόδειξη της εκπαίδευσής τους.
Δεν υπάρχουν άστεγοι και ζητιάνοι. Αλλά δεν υπάρχουν ούτε πλούσιοι άνθρωποι.
Όλες οι κακές συνήθειες απαγορεύονται: ναρκωτικά, αλκοόλ, κάπνισμα.
Οι γάμοι δεν καταχωρούνται επίσημα. Αν ένα ζευγάρι αποφασίσει να ζήσει μαζί, αυτό είναι αρκετό για να δημιουργήσουν οικογένεια. Επίσης, χωρίζουν με τη δική τους ελεύθερη βούληση. Αλλά τα παιδιά βοηθιούνται από την πόλη, υπάρχουν ειδικά προγράμματα που αποσκοπούν στο να εξασφαλίσουν το παιδί για όλες του τις ανάγκες.
Δεν υπάρχει νοσοκομείο στην πόλη. Υπάρχει όμως Κέντρο Υγείας.
Τα κύρια μέσα μεταφοράς στην πόλη είναι τα ποδήλατα, τα σκούτερ και τα πατίνια.
Το καταστατικό της πόλης του Auroville…….
Το Auroville δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Το Auroville ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα. Ωστόσο, για να ζήσει κανείς στο Auroville, πρέπει να είναι εθελοντής υπηρέτης της Θείας Συνείδησης.
Το Auroville είναι ένας τόπος ατελείωτης γνώσης, ακούραστης προόδου και αθάνατης νεότητας.
Το Auroville είναι μια γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος. Σκοπός της είναι να γεφυρώσει με τόλμη το χάσμα μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος, αξιοποιώντας όλα όσα βιώνονται εντός και εκτός του Auroville.
Το Auroville είναι το κέντρο της υλικής και πνευματικής έρευνας, προετοιμάζοντας τη ζωντανή ενσάρκωση της πραγματικής ανθρώπινης Ενότητας. Το Auroville καλωσορίζει όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης. Το Auroville καλωσορίζει όλους όσους έχουν όρεξη να εξελιχθούν και δίψα για μια ποιοτική και πραγματική ζωή.
Αν κάποιος θέλει να ενταχθεί σε αυτόν τον ουτοπικό παράδεισο δεν έχει παρά να κάνει μία αίτηση, ύστερα θα περάσει από συνέντευξη και θα ακολουθήσει δοκιμαστική περίοδος διάρκειας ενός χρόνου, όπου θα εργάζεται και θα ζει σύμφωνα με τους κανόνες της πόλης. Ύστερα από ένα χρόνο θα περάσει από το Συμβούλιο της Πόλης Auroville και θα γίνει μόνιμος κάτοικος. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι όλη η πόλη είναι ουσιαστικά μία αίρεση, αλλά δεν συμφωνώ. Είδα πολύ ήρεμους και ευτυχισμένους ανθρώπους εκεί. Νιώθω μεγάλη ευλογία που βρέθηκα εκεί….Πραγματικά όλη η πόλη αναβλύζει μία θετική αύρα και νιώθεις ηρεμία και γαλήνη περπατώντας στα ατελείωτα δάση και τους κήπους της.
Έλλη Κ.
